Testament

Staszic sporządził testament 20 sierpnia 1824 roku. Będąc głęboko przekonamym, że przeznaczeniem człowieka na ziemi jest "ulepszanie losu swoich bliźnich", cały swój majątek oddał innym ludziom. Kiedy kilka dni po jego śmierci wieść o treści tego testamentu rozeszła się po Warszawie, wszyscy ci, którzy wcześniej nie rozumieli motywów jego postępowania i mieli go za skąpca (bo dla nikogo nie był tajemnicą jego wielki majątek), zobaczyli nagle jak "hojny był to sknera". Właśnie ten moment uchwycił z właściwym sobie talentem Charles Dickens w krótkim opowiadaniu pt. Nie sądź (zob.: Ciekawostki / Znani i nieznani o Staszicu). Autograf Staszicowskiego testamentu (w dwóch egzemplarzach) zachował się w zbiorach Archiwum Państwowego m.st. Warszawy. Dokument był wielokrotnie publikowany.